«Σκοπός μου είναι να περάσουν τα ορθά μηνύματα του 1821, και όχι του γραικυλισμού»
Την ίδια στιγμή που κάποιοι -στους οποίους έχει επίσημα ανατεθεί η διοργάνωση των εορτασμών για τα 200 χρόνια από την Εθνεγερσία του 1821– βγάζουν… αφρούς ξυρίσματος και κάνουν ταξίδια αυτοπροβολής ανά την επικράτεια, απλοί πολίτες, νέοι άνθρωποι την τιμούν με τον δικό τους τρόπο.
Ένας από αυτούς και ο Εύρυτος, καλλιτέχνης γκράφιτι, έργα του οποίου με θέμα μορφές αγωνιστών του 1821 σε τοίχους της Αθήνας έγινα viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αναπαράχθηκαν χιλιάδες φορές, ξεπερνώντας έτσι κατά πολύ τον αριθμό των ανθρώπων που θα μπορούσαν να τα δουν στον δρόμο.
Γεγονός που αποτυπώνει και την επιθυμία των Ελλήνων για έναν ξεκάθαρο «εορτασμό» του 1821, χωρίς τις μυριάδες απόπειρες από διάφορους κύκλους να ενσωματώσουν σε αυτόν τα στοιχεία που αυτοί θέλουν, είτε αφορούν τη μεγέθυνση ιστορικών λεπτομερειών είτε τις ατζέντες τους για το μέλλον της χώρας.
Ο Εύρυτος αποτυπώνει μορφές αγωνιστικές, ασκητικές θα έλεγε κάποιος, που εκπέμπουν όμως δυναμικότητα με την απλότητά τους. Ένας ανώνυμος αγωνιστής, ο Καραϊσκάκης, ο Νικηταράς και ένας απλός ιερέας είναι τα πρώτα από τα έργα του, που -όπως δηλώνει στη «Δημοκρατία»- γίνονται υπό καθεστώς «φόβου», καθώς υπάρχει πάντοτε το «φόβητρο» της ΕΛ.ΑΣ., που μπορεί να τον συλλάβει επειδή κάνει αυτό που κανονικά θα έπρεπε να κάνει το ίδιο το κράτος. Οπως τονίζει, σκοπός των προσπαθειών του είναι να περάσουν τα ορθά μηνύματα της Επανάστασης, και όχι του γραικυλισμού και του ανθελληνισμού των διαφόρων επιτροπών. Προσπάθειες που, όπως τονίζει, θα συνεχιστούν μέχρι την 25η Μαρτίου, καθώς θα αφιερωθεί σε θέματα που έχουν να κάνουν με το 1821 και τον σκοπό της Επανάστασης.
«Το ιδανικό θα ήταν όλα τα γκράφιτι να είναι σε κεντρικά σημεία, σε χώρους από τους οποίους περνούν χιλιάδες Ελληνες, προκειμένου να μην ξεχνούν το μήνυμα της Επανάστασης και του Αγώνα, αν και κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο, αφού, εκτός από την Αστυνομία, κάποιοι συγκεκριμένοι θα φρόντιζαν να τα βεβηλώσουν. Γι’ αυτό και οι περισσότερες δουλειές μου είναι σε σχολεία, ταράτσες, εγκαταλειμμένα κτίρια, προκειμένου να μπορώ να τα τελειώσω με ησυχία και ασφάλεια» δηλώνει ο «Εύρυτος».
Στην προσπάθειά του πάντως βρήκε ήδη συμπαραστάτες, καθώς, όπως είπε, μετά την ευρεία κοινοποίηση των έργων του στο διαδίκτυο, δεν ήταν λίγοι αυτοί που τον προσέγγισαν για να τον βοηθήσουν και να τον στηρίξουν έμπρακτα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Φυσικά, όχι κάποιος επίσημος φορέας, αφού τα έργα του δεν εξυπηρετούν την πολιτική ατζέντα των «διερευνητικών», της «πράσινης ανάπτυξης», της «μεγάλης επανεκκίνησης» και των λοιπών ιδεολογημάτων που έχουν προτεραιότητα σήμερα…
Συνέντευξη: Σωτήρης Σκουλούδης
Και ξαφνικά, διάφοροι τοίχοι και ταράτσες της Αθήνας παίρνουν τη μορφή του Καραϊσκάκη, του Μπότσαρη, του Διάκου και άλλων ηρωικών μορφών της Επανάστασης του 1821, ενώ η χώρα μας γιορτάζει φέτος τα 200 χρόνια από την απαρχή των γεγονότων που μας χάρισαν την ελευθερία μας...
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία ενός νεαρού Αθηναίου, ο οποίος, όπως και άλλοι καλλιτέχνες, θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, επιλέγοντας το παρατσούκλι «Εύρυτος», που αποτελεί τον ήρωα μιας άλλης περιόδου της ελληνικής ιστορίας: Επρόκειτο για έναν από τους 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα, ο οποίος τυφλώθηκε από ασθένεια λίγες ημέρες πριν τη μάχη, αλλά προτίμησε να πέσει ηρωικά μαζί με τους συντρόφους του στις Θερμοπύλες, από το να επιστρέψει στη Σπάρτη, όπως του ζήτησε ο αρχηγός του.
Σκοπός του σημερινού «Εύρυτου» είναι να αναδείξει με τον δικό του τρόπο τους ήρωες του 21 και την προσφορά τους στο έθνος μας, μέσω μιας τέχνης που προέκυψε πρόσφατα ως «προσωπικός πειραματισμός», όπως μας αναφέρει. Θεωρώντας το 1821 ως «την απαρχή της ελεύθερης ύπαρξής μας, ατομικής και συλλογικής», θέλει να περάσει ένα μήνυμα στην κοινωνία μέσω της δικής του «προσωπικής εξομολόγησης»...
Το zougla.gr τον εντόπισε και είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση:
Zougla.gr: «Εύρυτος»... Πώς θα παρουσιάζατε τον εαυτό σας; Είστε καλλιτέχνης, ακτιβιστής, μήπως και τα δύo; Εξασκείτε καιρό την τέχνη του graffiti και με ποια άλλα θέματα έχετε ασχοληθεί;
«Εύρυτος»: Θα ήταν κατάχρηση να αυτοχαρακτηριστώ καλλιτέχνης ή ακτιβιστής, είμαι απλά ένα παιδί που ασκεί το χόμπι του. Δεν είμαι γκραφιτάς, είμαι ερασιτέχνης ζωγράφος, το γκράφιτι προέκυψε ως προσωπικός πειραματισμός εδώ και μερικές εβδομάδες.
Εξηγήστε μας τον λόγο που προβήκατε στην πρωτοβουλία να "γεμίσετε" την Αθήνα με μορφές των Αγωνιστών του 1821, πέραν του προφανούς, της επετείου των 200 ετών. Θεωρείτε ίσως ότι υπάρχει ένα "κενό" στην ανάδειξη της προσφοράς και της προσωπικότητάς τους από τη νεοελληνική κοινωνία;
Είναι υπερβολή να πούμε ότι πέντε γκράφιτι γεμίζουν την Αθήνα. Φυσικά και δεν υφίσταται κάποιο κενό. Από τη στιγμή που υπάρχουν οι ονοματοδοσίες των οδών, τα μνημεία σε δημόσιους χώρους, τα ιστορικά βιβλία, οι ιστορικές ταινίες, τα μουσεία και πάσης φύσεως εκδηλώσεις πολιτείας και συλλόγων. Ακόμη και το κράτος και το Σύνταγμά μας έχουν αναφορές που φτάνουν μέχρι το 1821.
Με τι κριτήρια επιλέγετε τους Αγωνιστές που ζωγραφίζετε; Ποιοι είναι οι "αγαπημένοι" σας και γιατί;
Κάθε αγωνιστής δυνητικά βρίσκεται στη λίστα μου.
Τι είναι για εσάς το 1821 και γιατί;
Είναι η απαρχή της ελεύθερης ύπαρξής μας, ατομικής και συλλογικής.
Έχετε σκεφτεί να συνεργαστείτε με κάποια Αρχή, ώστε να αξιοποιηθεί το ταλέντο σας πιο οργανωμένα από την Πολιτεία, εν όψει και των εορτασμών για τα 200 χρόνια;
Δεν το έχω φανταστεί, υπάρχουν πιο έμπειροι και πιο ικανοί από εμένα. Ωστόσο, εγώ είμαι διαθέσιμος σε οποιονδήποτε θέλει να βοηθήσει και να ενισχύσει αυτή την προσπάθεια.
Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στον κόσμο με αυτή σας την ενέργεια;
Η εικόνα είναι εκεί, δημόσια ορατή και ο καθένας αποκομίζει τα συμπεράσματα και τα μηνύματα που του προκαλεί η θέασή της. Το μήνυμα της κάθε τέχνης δεν είναι κάτι δεδομένο και προσλαμβάνεται από τον καθένα διαφορετικά...
Αυτό που κάνω είναι μια μορφή προσωπικής έκφρασης, μια προσωπική μου ανάγκη «εξομολόγησης».
Δείτε τα έργα που έχει δημιουργήσει μέχρι σήμερα, σε διάφορα σημεία της Αθήνας.
