Σπύρος Καλαϊτζαντωνάκης (υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΙΚΗΣ): «Νιώθω υπερήφανος σε ό,τι αφορά το πολιτιστικό στίγμα που αφήνω πίσω μου ως Έλληνας. (...) Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι, στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, δώδεκα γενιές Ελλήνων γεννήθηκαν και πέθαναν σκλαβωμένες και όμως και εκκλησίες υπήρχαν και αγιογραφίες γίνονταν και η γλώσσα δεν χάθηκε μέσω αυτών των δεδομένων, και έτσι το Έθνος διατήρησε τη γλώσσα, την ταυτότητα και τη συνοχή του.»
Σπύρος Σηφακάκης – Δρ Κοινωνιολογίας του Πολιτισμού Παν/μίου Μπέρμιγχαμ
Τίτος Σηφακάκης – Ζωγράφος
Κάθε λαός διακρίνεται από ένα ιδιαίτερο πολιτιστικό στίγμα. Αν χάσει αυτό το στίγμα χάνει τη φυσιογνωμία του, η οποία είναι κεφαλαιώδους σημασίας προϋπόθεση για την ύπαρξή του, τη δυνατότητα της παρουσίας του στην παγκόσμια κοινότητα και την υγιή ιστορική του εξέλιξη. Σε κάθε πολιτισμό υπάρχουν στοιχεία διαχρονικότητας, που αναδύονται και επανέρχονται συνεχώς διαφοροποιημένα αλλά ακατάλυτα, παρά τα όποια εκσυγχρονιστικά ρεύματα.
Εδώ ακριβώς εντοπίζεται και η τεράστια σημασία της παράδοσης ως οργανικού προαπαιτούμενου συνειδητοποίησης της συνέχειας και της ταυτότητας ενός λαού. Συνειδητοποίησης της ταυτότητας σε μια εποχή που ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός, συχνά εμφανιζόμενος ως μεταμοντερνισμός, υποβαθμίζει και καταπνίγει οτιδήποτε προέρχεται από το παρελθόν, στο όνομα μιας συγχρονικής αντίληψης εμπορευματοποιημένου πολιτισμού που υποκρύπτει τη λογική μιας ιστορικής στασιμότητας, ενός τέλους της ιστορίας, και αποθεώνει τον ατομικισμό και τον μεταβαπτισμένο σε δημιουργική «αυθορμησία» υποκειμενισμό.
Ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός που χαρακτηρίζει την εποχή μας στρέφεται κατά των εθνικών πολιτιστικών ριζών και προκαλεί ισοπεδωτικές διαδικασίες που υπονομεύουν την πολιτιστική φυσιογνωμία του λαού μας.
Η πολιτιστική εισβολή δεν σημαίνει απλώς ότι χάνεται ένα απόθεμα, μια κληρονομιά. Σημαίνει ακόμα ότι ανοίγουν διάπλατα οι πύλες για να εισχωρήσουν και να κυριαρχήσουν ξένα συμφέροντα, οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά, να περάσουν όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί που στρέφονται κατά των συμφερόντων και της ίδιας της υπόστασης ενός λαού. Γι' αυτό ακριβώς ο πολιτισμός με ό,τι περιλαμβάνει, από τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα μέχρι τις τέχνες και τις παραδοσιακές μορφές δημιουργίας, είναι το ισχυρότερο ανάχωμα απέναντι στην οποιαδήποτε καταστροφική διείσδυση. Είναι η πρώτη και η έσχατη γραμμή άμυνας απέναντι στον μεθοδικά σχεδιασμένο πολιτιστικό ιμπεριαλισμό, ο οποίος προωθεί, με σκοπό να επιβάλλει, δυτικά πολιτιστικά υποδείγματα και αξίες που οδηγούν σε έναν τύπο νεοβαρβαρισμού, όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο ιστορικός Άρνολντ Τόινμπυ.
Ειδικότερα, όσον αφορά στο λαό μας, το βάρος της πολιτιστικής ευθύνης είναι τεράστιο. Κι αυτό όχι μόνο γιατί ζούμε στον τόπο που κάποτε άνθησε ο κορυφαίος πολιτισμός του κόσμου και η γλώσσα μας, η αρχαιότερη γλώσσα στον κόσμο, είναι συνέχεια εκείνης των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και διότι υπάρχουν πολιτιστικά δεδομένα που διαμορφώθηκαν στη διαδρομή των αιώνων και είναι ενεργά μέχρι σήμερα. Σε μια εποχή λοιπόν υπερπληροφόρησης και τεράστιας σύγχυσης που, όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο Γιάννης Τσαρούχης «ο καθένας μπορεί να επιβάλλει το ψεύδος του, με τον ιδρώτα του προσώπου του», επιβάλλεται να προβάλλονται και να αναδεικνύονται σημαντικά γεγονότα της τέχνης και του πολιτισμού μας που τιμούν πραγματικά τον τόπο μας και ταυτόχρονα υπηρετούν τον Πολιτισμό με ''Π'' κεφαλαίο, γιατί με τη μεγάλη εμβέλειά τους ξεπερνούν τα όρια της Κρήτης και τα σύνορα της χώρας μας.
Ως γνωστόν το Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας είναι ένα από τα μεγαλύτερα, παλαιότερα και πιο αξιόλογα Μουσεία στον κόσμο. Αποτελείται από ένα μεγάλο συγκρότημα έξι ιστορικών κτιρίων, τα παλαιά Ανάκτορα, στις όχθες του ποταμού Νέβα, και η συλλογή του περιλαμβάνει περισσότερα από τρία εκατομμύρια εκθέματα που καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα όλων των ιστορικών περιόδων του παγκόσμιου πολιτισμού. Μεταξύ άλλων, φιλοξενεί εκθέματα από την αρχαία Ελλάδα, την Αίγυπτο και τη Ρώμη, ενώ ενδεικτικό της αξίας του Μουσείου του Ερμιτάζ είναι το ότι τα εκθέματά του περιλαμβάνουν συλλογή δυτικής ευρωπαϊκής τέχνης με έργα των Λεονάρντο ντα Βίντσι, Ρέμπραντ, Ελ Γκρέκο, Ντιέγκο Βελάσκεθ, Πάμπλο Πικάσσο, Φρανθίσκο Γκόγια, Ωγκύστ Ροντέν, Ανρί Ματίς, Πωλ Σεζαν, Κλωντ Μονέ κ.α.
Κατόπιν της έγκρισης του Πατριάρχη της Ρωσίας (Μόσχας και πασών των Ρωσιών) Κύριλλου, η Δ/νση του Ερμιτάζ αποφάσισε να οικοδομήσει έναν Ναό καθαρά Βυζαντινό, το Ναό του Ευαγγελισμού, Σταυροειδούς ρυθμού με τρούλο. Ο Ναός αυτός οικοδομήθηκε και είναι στις διαστάσεις που έχει ο Ναός της Αγίας Φωτεινής στον Κουμπέ του Ρεθύμνου.Η Δ/νση του Μουσείου αποφάσισε επίσης η αγιογράφηση του Ναού του Ευαγγελισμού, δίπλα στον οποίο προστίθενται κτιριακές εγκαταστάσεις που θα στεγάσουν ιερείς και μοναχούς, να γίνει αυστηρά σύμφωνα με τη Βυζαντινή τεχνοτροπία και τα Βυζαντινά πρότυπα, και μάλιστα οι λέξεις που θα αναγράφονται στις εικόνες να είναι μόνο στην ελληνική γλώσσα ώστε να μην υπάρχει καμία απόκλιση από το βυζαντινό τύπο.
Την πρωτοβουλία για την αναζήτηση και επιλογή του καταλληλότερου αγιογράφου ανέλαβε ο Αντιπρόεδρος του Ερμιτάζ Μιχαήλ Νοβίκοφ. Μετά από εξέταση των προτάσεων που υποβλήθηκαν, προτάσεις που πέρασαν και από τον έλεγχο του υπευθύνου του Τμήματος Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Συλλογών και Επιμελητή του Μουσείου του Ερμιτάζ Δρα Γιούρι Πιατνίτσκι, επελέγη ο Ρεθύμνιος Αγιογράφος Σπύρος Καλαϊτζαντωνάκης για την ανάληψη της εκτέλεσης του έργου της αγιογράφησης του Ναού.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, αν αποφασιζόταν να γίνει η αγιογράφηση του Ναού με ρώσικη τεχνοτροπία, το έργο θα ανετίθετο ασφαλώς σε Ρώσο αγιογράφο, καθώς η χώρα διαθέτει έξοχους τεχνίτες της τεχνοτροπίας αυτής.
Απ' ό,τι μας είπε στις σχετικές συζητήσεις μας ο Σπύρος Καλαϊτζαντωνάκης, του έκανε μεγάλη εντύπωση η υποδοχή του στο αεροδρόμιο της Αγίας Πετρούπολης από αντιπροσωπεία του Ερμιτάζ, ο σεβασμός με τον οποίο τον υποδέχθηκαν και η εκτίμηση που έδειξαν στο πρόσωπό του. Έκτοτε όταν μεταβαίνει στην Αγία Πετρούπολη, με όλα τα έξοδα πληρωμένα, από τη μετάβαση, τη διαμονή κάτω από άριστες συνθήκες, τη διατροφή μέχρι και την επιστροφή, απολαμβάνει μεγάλης εκτίμησης για το έργο του και ιδιαίτερης προσωπικής φροντίδας. Του έχουν διαθέσει διερμηνείς και συνοδούς για να τον εξυπηρετούν ώστε να μην ασχοληθεί ούτε με τις ατομικές του αποσκευές.
«Όλα αυτά», μας είπε ο Σπύρος Καλαϊτζαντωνάκης, «αισθάνθηκα να μου προσθέτουν τεράστιο βάρος ευθύνης και καθήκοντος».
Ο Σ. Καλαϊτζαντωνάκης μας είπε χαρακτηριστικά: «Είναι μεγάλη τιμή για μένα που βρίσκομαι στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας και αγιογραφώ αυτό τον Ναό υπό τη συνεχή εποπτεία των υπευθύνων του Ερμιτάζ, ενός από τα μεγαλύτερα και πλουσιότερα μουσεία του κόσμου, κατόπιν εγκρίσεως του Πατριάρχη της Ρωσίας και επιλογής μου από τη Δ/νση του Μουσείου». [σ.σ. Το άρθρο αυτό είναι του 2014 και σήμερα το έργο έχει ολοκληρωθεί προ πολλού]. «Νιώθω υπερήφανος σε ό,τι αφορά το πολιτιστικό στίγμα που αφήνω πίσω μου ως Έλληνας. Και πέρα απ' αυτό ενισχύεται η πεποίθησή μου ότι η αγιογραφία, είτε σαν θρησκευτικό αντικείμενο είτε σαν καλλιτεχνικό-αισθητικό προϊόν, θα διαδίδεται, πράγμα που έχει αποδειχθεί από την αντοχή στο χρόνο παρά τις τεράστιες ιστορικές μεταβολές στους αιώνες που πέρασαν.
Μάλιστα, ως στοιχείο του πολιτισμού, τα τελευταία χρόνια άρχισε να ερευνάται συστηματικά από τη Βυζαντινολογία και την Ιστορία της Τέχνης σε όλη την Ευρώπη. Υπ' όψη ότι εκτός από τους μαθητές που έχω στην Ελλάδα, έχω μαθητές οι οποίοι έρχονται από το εξωτερικό, από την Ολλανδία μέχρι τη Νότιο Αφρική. Δεν πρέπει ακόμα να ξεχνούμε ότι, στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, δώδεκα γενιές Ελλήνων γεννήθηκαν και πέθαναν σκλαβωμένες και όμως και εκκλησίες υπήρχαν και αγιογραφίες γίνονταν και η γλώσσα δεν χάθηκε μέσω αυτών των δεδομένων, και έτσι το Έθνος διατήρησε τη γλώσσα, την ταυτότητα και τη συνοχή του.»
Ο Σπύρος Καλαϊτζαντωνάκης ασχολείται πάνω από σαράντα χρόνια επαγγελματικά με την Αγιογραφία και τη διδασκαλία της. Βαθύς γνώστης της Βυζαντινής τεχνοτροπίας, εργάζεται πάνω στα πρότυπά της, εμπλουτίζοντάς την με πρότυπα της Κρητικής τεχνοτροπίας αλλά και της Μακεδονικής Σχολής, τις οποίες έχει μελετήσει και ερευνήσει σε βάθος, καταλήγοντας έτσι σε μια μοναδική εκφραστική διατύπωση που ξεχωρίζει και θέτει την προσωπική του σφραγίδα στα έργα του. Αξιοποιεί στο έπακρο και πάντα με αίσθηση του μέτρου τις εκφραστικές δυνατότητες του χρώματος, και αυτό αναγνωρίζεται εύκολα στα έργα του, τα οποία εκπέμπουν μια χαρακτηριστική εσωτερική μεταφυσική λάμψη και δύναμη.
Μελετητής όλων των τάσεων, από τους Ελληνιστικούς χρόνους και τα Φαγιούμ μέχρι σήμερα, προχωρεί ακόμη πιο πέρα γι' αυτό και τα έργα του δεν είναι πιστά αντίγραφα, που έχουν την ψυχρότητα και την ξεραΐλα του αντιγράφου, αλλά συμπυκνώνουν τάσεις και καταγράφουν τη γνώση, το αίσθημα και την ψυχή που τους προσδίδουν αυτή την εκφραστική δύναμη και την αλήθεια.
Με τα λόγια του ίδιου, «η εικόνα πρέπει να έχει μια γλυκύτητα, να σου ξυπνά το θρησκευτικό συναίσθημα, να μεταδίδει μια ηρεμία, μια γαλήνη και να σε προετοιμάζει για την προσευχή. Να έχει τελικά τη δύναμη να διεγείρει τον συγκινησιακό κόσμο όπως κάθε καλό και σωστό έργο τέχνης».
Το βιογραφικό του είναι εκτεταμένο και, για την οικονομία του χώρου, θα επανέλθουμε με επόμενο άρθρο, στο οποίο θα αναφερθούν και σημαντικά στοιχεία για την τέχνη της Αγιογραφίας που μας ανέφερε ο ίδιος στις σχετικές συζητήσεις μας.
Σε καιρούς που επικρατούν κατά σύστημα οι εύκολες και γρήγορες λύσεις, ο Σπύρος Καλαϊτζαντωνάκης, αντίθετα στο πνεύμα των καιρών, επενδύει στην αγιογραφική εργασία του πολύ χρόνο, κόπο, φροντίδα και επιμέλεια και, ευτυχώς, η προσπάθεια και το έργο του δικαιώνονται.
Εκτός από την κορυφαία διάκριση που αποτελεί η επιλογή του για την αγιογράφηση του Ναού του Ευαγγελισμού του Μουσείου του Ερμιτάζ, έχει αγιογραφήσει την Εκκλησία Πέτρου και Παύλου στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας και δεκάδες Εκκλησιών στην Κρήτη, από εξωκλήσια μέχρι το Μητροπολιτικό Ναό στο Ρέθυμνο σε συνεργασία με τον Απόστολο Θεοδωρακόπουλο (1984) και την Εκκλησία του Μασταμπά. Πολλά έργα του βρίσκονται σε κορυφαίες συλλογές Κληρικών και Λαϊκών και στις πέντε Ηπείρους…
Ο Σπύρος Καλαϊτζαντωνάκης, με καταγωγή από Ρέθυμνο και Χανιά, είναι πτυχιούχος της Εκκλησιαστικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης. Είναι επαγγελματίας αγιογράφος, καταξιωμένος στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και διαμένει μόνιμα στο Ρέθυμνο. Τοιχογραφίες του κοσμούν ναούς στην ιδιαίτερη πατρίδα του (όπως ο μητροπολιτικός ναός Ρεθύμνου και πολλοί άλλοι), αλλά και σε Γερμανία, Η.Π.Α και Ρωσία, καθώς και στο Άγιο Όρος, ενώ φορητές εικόνες του βρίσκονται σε πολλά μέρη του κόσμου. Είναι έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών. Η σύζυγός του είναι καθηγήτρια φιλόλογος, διδάκτωρ Βυζαντινής Φιλολογίας.
Πολιτικοποιημένος από τα φοιτητικά του χρόνια, εντάχθηκε στη ΝΙΚΗ το 2021 μετά από προτροπή του ιδρυτικού μέλους της (μακαριστού) Ευγένιου Τζιμογιάννη, νιώθοντας την ανάγκη της προάσπισης των εθνικών μας συμφερόντων, των ορθοδόξων ιδανικών μας και της στήριξης του θεσμού της οικογένειας, που βάλλονται ποικιλοτρόπως σήμερα. Για τους ίδιους λόγους αποδέχτηκε την πρόταση του προέδρου της ΝΙΚΗΣ Δημήτρη Νατσιού να συμμετάσχει στο ευρωψηφοδέλτιο του Κινήματος για τις Ευρωεκλογές του 2024.
ΕΡ: Είναι γνωστό ότι η ΝΙΚΗ είναι ένα κίνημα ανθρώπων που πιστεύουν στον Χριστό. Κάποιος που δεν πιστεύει στον Χριστό (επειδή π.χ. είναι άθεος) ή έστω είναι αδιάφορος για τη θρησκεία, έχει λόγους να ψηφίσει ΝΙΚΗ;
Οι άνθρωποι της ΝΙΚΗΣ έχουν τονίσει επανειλημμένως ότι σέβονται το θεόσδοτο δώρο της ελευθερίας και του αυτεξουσίου, οπότε και κάθε άνθρωπο. Διαφωνούμε με επιλογές που προσκρούουν στις αξίες μας. Οι θέσεις της ΝΙΚΗΣ είναι ξεκάθαρες και είμαστε περήφανοι γι’ αυτές. Όποιος τις ασπάζεται είναι καλοδεχούμενος στο Κίνημά μας, όποιος δεν τις ασπάζεται διαλεγόμαστε, αυτό είναι το νόημα της Δημοκρατίας.
Παράλληλα, οι πολιτικές μας θέσεις θεωρώ ότι μπορούν να γίνουν αποδεκτές από κάθε καλοπροαίρετο ψηφοφόρο, επειδή «ακουμπούν» στα προβλήματα του λαού και της πατρίδας μας και επειδή με την εφαρμογή τους μπορούμε να μιλούμε για μια βιώσιμη κοινωνία όπου θα μπορούμε να ζούμε και για όχι ένα δυστοπικό μέλλον που απλά θα επιβιώνουμε.
ΕΡ: Η ΝΙΚΗ πώς βλέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τι έχει να προσφέρει στην Ελλάδα η συμμετοχή της στο Ευρωκοινοβούλιο;
Όπως έχει πει και ο πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ κ. Δημήτριος Νατσιός, «δεν είμαστε ούτε ευρωλάγνοι ούτε ευρωφοβικοί». Με θλίψη διαπιστώνουμε τα τελευταία χρόνια ότι η Ε.Ε. δεν εξυπηρετεί τον σκοπό της δημιουργίας της, δηλαδή να γίνει η Ένωση «των λαών και των πατρίδων». Η Ευρώπη λειτουργεί με ένα κεντρικό διευθυντήριο, το οποίο στραγγαλίζει τα κράτη – μέλη της και περιορίζει την ανεξαρτησία τους. Από την άλλη, τα θετικά στοιχεία που έχει η Ε.Ε. και κάποιες οδηγίες της που είναι στον σωστό δρόμο, η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, δεν τα εφαρμόζουν, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μας εκθέτουν αλλά να δεχόμαστε και μια σειρά από πρόστιμα.
Με τη συμμετοχή της στο Ευρωκοινοβούλιο η ΝΙΚΗ θα αποδείξει ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, πέρα από αυτόν της απόλυτης άρνησης ή της απόλυτης υποταγής. Θα δείξει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να πολιτεύεται η Ελλάδα ως ισότιμο μέλος της Ε.Ε. και όχι ως παρίας ή ως καρπαζοεισπράκτορας.
ΕΡ: Η παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ δεν στραγγαλίζει την εθνική μας ανεξαρτησία; Πώς θα συμβιβαστούν αυτά τα δύο; Γιατί να μην απορρίψουμε το ευρώ, όπως υποστηρίζουν κάποιοι;
Νομίζω είναι άλλο πράγμα να μπούμε σε μια συζήτηση για το αν θα έπρεπε να εισέλθουμε στη ζώνη του ευρώ και άλλη συζήτηση για το αν θα πρέπει να βγούμε από το ευρώ και, αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις. Προφανώς και είμαστε υπέρμαχοι της ανεξαρτησίας, της αυτονομίας και της αυτάρκειας. Για να φτάσουμε αυτήν τη στιγμή να είμαστε αυτάρκεις, δυστυχώς έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας να διανύσουμε, ιδιαίτερα στο ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης, η οποία είναι απαραίτητη αν θέλουμε να συζητάμε για αυτάρκεια.
Στις θέσεις της ΝΙΚΗΣ για την οικονομία και το νόμισμα αναφέρεται ότι ποτέ δεν υπήρξε σοβαρή μελέτη, ούτε για την είσοδό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ούτε για την έξοδό μας από αυτήν. Όταν φωνάζουμε «έξω από την Ε.Ε. και το ευρώ», χωρίς βασική αυτάρκεια και με ενισχυμένη την απειλή των γειτόνων μας, δεν έχουμε πειστική απάντηση για ποιο λόγο ένας διεθνής προμηθευτής καυσίμων, φαρμάκων ή τροφίμων θα αποδεχθεί πληρωμή σε δραχμές. Οι «καλοπροαίρετοι» βοηθοί της εξόδου μας από το ευρώ, απλά μας στέλνουν από έναν μεγαλοκηδεμόνα σε άλλον.
Ποιος δεν θα επιθυμούσε την πατρίδα του ελεύθερη από κηδεμόνες; Όμως, για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει πρώτα να σταθούμε στα πόδια μας, να δυναμώσουμε ως κοινωνία, ως οικονομία, ως συνείδηση, ως υπόσταση. Ας αφοσιωθούμε σε αυτά λοιπόν.
ΕΡ: Μερίδα συμπατριωτών μας πιστεύει ότι, ως λαός, είμαστε γενικά μεγαλομανείς, μπαταξήδες, τεμπέληδες και κουτοπόνηροι. Ότι πρέπει επειγόντως να σταματήσουμε να φαντασιωνόμαστε πως τα άλλα κράτη «αιωνίως μας χρωστάνε» επειδή είμαστε «εκείνοι που έδωσαν τα φώτα του πολιτισμού» (τα φώτα του πολιτισμού σήμερα τα δίνουν εκείνοι που αναπτύσσουν την επιστήμη, την τεχνολογία και την οικονομία και όχι εμείς, που είμαστε πολύ πίσω σε όλους αυτούς τους τομείς) και να νιώσουμε απλώς ευγνωμοσύνη για τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη, που μας έχουν πληρώσει εκατομμύρια ευρώ, και ντροπή για τον εαυτό μας, που δεν νοικοκυρευόμαστε ώστε να πληρώσουμε τα χρέη μας. Πώς θα σχολιάζατε όλα αυτά;
Να ξεκινήσω την απάντηση λέγοντας ότι πολλές ευρωπαϊκές έρευνες διαψεύδουν πανηγυρικά όσους μας κατηγορούν για τεμπέληδες, γιατί είμαστε ένας από τους πιο εργατικούς λαούς της Ευρώπης. Γενικά αυτά που αναφέρετε νομίζω ότι χαρακτηρίζουν μια μερίδα εαυτοφοβικών συμπατριωτών μας, οι οποίοι πιστεύουν ότι για κάποιο λόγο πρέπει διαρκώς οι Έλληνες να είναι υπόλογοι και κατηγορούμενοι. Προφανώς δεν φτάνω στο άλλο άκρο, να πω ότι οι Έλληνες τα έχουν όλα καλώς καμωμένα, αλλά να δούμε πού πραγματικά έχει φταίξει ο ελληνικός λαός και πού τον κατηγορούν άδικα.
Αν οι ευρωπαίοι ήθελαν πραγματικά να βοηθήσουν, δεν θα μας έπνιγαν με τα ασφυκτικά μέτρα που μας χρέωσαν, σε αγαστή συνεργασία με τα κόμματα που κυβέρνησαν και αυτά που υπέγραψαν τα μνημόνια. Αυτό επιβεβαιώνεται από πολλούς ευρωπαίους «θεσμικούς», οι οποίοι μετά από χρόνια παραδέχτηκαν ότι η συνταγή που ακολούθησαν με τα μέτρα εναντίον της Ελλάδος ήταν λανθασμένη. Αποδεικνύεται επίσης από το αδιανόητο ξεπούλημα των τιμαλφών μας για να «σωθούμε». Επαναλαμβάνω όμως ότι πρέπει να δούμε σε ποια σημεία φταίξαμε και εμείς, γιατί δυστυχώς δεν βλέπω να έχουν εξαλειφθεί οι παθογένειες που μας έφτασαν σε αυτήν την κατάσταση.
ΕΡ: Ποια είναι, κατά τη ΝΙΚΗ, τα σοβαρότερα πανευρωπαϊκά προβλήματα και πώς η χώρα μας μπορεί να συμβάλει στην επίλυσή τους;
- Η αθρόα λαθρομετανάστευση
-Ο ισλαμικός κίνδυνος
-Το αίσθημα ανασφάλειας
-Η ηθική παρακμή των ευρωπαίων
-Η καταστροφή των αγροτών
-Η οικονομική εξαθλίωση των ευρωπαίων πολιτών
-Οι πολεμικές εμπλοκές
-Οι ανελευθερίες που εφαρμόζονται σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη, οι οποίες προέρχονται κυρίως από τον ψηφιακό ολοκληρωτισμό που υλοποιείται.
Η χώρα μας μπορεί να συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων αρχικά κάνοντας την διάγνωση και αναδεικνύοντάς τα, σε μια Ευρώπη που στρουθοκαμηλίζει και δεν παραδέχεται τα προβλήματά της. Δευτερευόντως, λέγοντας αλήθειες και δείχνοντας τον σωστό δρόμο. Για να γιατρέψεις μια αρρώστια πρέπει να ξεκινήσεις με την διάγνωση και μετά να πας στην θεραπεία. Και η θεραπεία πολλές φορές είναι επίπονη.
ΕΡ: Ποια είναι, κατά τη ΝΙΚΗ, τα σοβαρότερα προβλήματα της πατρίδας μας και τι πρέπει να συμβεί για την επίλυσή τους;
Βασικό σύνθημα της ΝΙΚΗΣ είναι το «η πατρίδα μας χρειάζεται Παιδιά και Παιδεία». Από την απαξίωση αυτών των δυο ξεκινούν όλα τα προβλήματα της πατρίδας μας. Καμία κυβέρνηση δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με το δημογραφικό, ακόμα και τώρα που έχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν. Εμείς θέλουμε Υπουργείο Δημογραφικής Ανάπτυξης που να υπηρετεί την ελληνική παραδοσιακή οικογένεια και όχι Υπουργείο Μετανάστευσης που υπηρετεί την πληθυσμιακή μας αντικατάσταση.
Όσον αφορά στην παιδεία, όλα τα κόμματα αδιαφορούν για την εξόφθαλμη αφαίρεση των αξιών μας και την παρείσφρηση ανήθικου και αντεθνικού περιεχομένου στην εκπαιδευτική ύλη.
Όπως βλέπουμε, στο πολιτικό «γίγνεσθαι», «δεξιοί» και «αριστεροί» πλήττουν τον Ελληνισμό και την Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια σε μία σειρά από θέματα, τα οποία άπτονται της ταυτότητάς μας και διαλύουν τον κοινωνικό ιστό. Η ΝΙΚΗ, πιστή στις αξίες της Ρωμηοσύνης, είναι εδώ για να προάγει αυτές τις αξίες και στην παρακμάζουσα Ευρώπη και για να αντισταθεί απέναντι στον εθνομηδενισμό της κυβέρνησης και των συνοδοιπόρων της.
ΕΡ: Η Ιστορία αποδεικνύει πως, όσοι δεν υποτάσσονται στα μεγάλα – και διεθνή – πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, εξοντώνονται. Τι ελπίδα έχει η ΝΙΚΗ να επιβιώσει και μάλιστα να νικήσει αυτούς τους πανίσχυρους κύκλους συμφερόντων και να φέρει πραγματική ελευθερία και ευημερία στη χώρα μας;
Η ΝΙΚΗ δημιουργήθηκε με σκοπό και επιθυμία να γίνει η ένωση των καλοπροαίρετων Ελλήνων. Με την βοήθεια του λαού και του Θεού, πιστεύουμε ακράδαντα ότι είμαστε το πραγματικά διαφορετικό στην πολιτική σκηνή και μπορούμε να παλέψουμε για να φέρουμε μια πραγματική αλλαγή στην πατρίδα μας, βασισμένη στις αξίες μας και τις παραδόσεις μας.
Είναι ξεκάθαρο ότι σε όλη την Ευρώπη οι λαοί ξυπνούν και αρχίζουν να αντιδρούν στα σχέδια υποδούλωσης που εφαρμόζει το «ευρωιερατείο των Βρυξελλών», οι ευρωπαϊκές ελίτ, οι πολυεθνικές και οι ντόπιοι τοποτηρητές όλων αυτών. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα αναγκαστούν να αφουγκραστούν τους Ευρωπαίους που δεν επιθυμούν την μετατροπή της Ευρώπης σε ισλαμική ήπειρο, σε έναν χυλό παραδόσεων, ηθών, γλωσσών και θρησκειών και σε άθυρμα των μεγάλων συμφερόντων.
ΕΡ: Τι εμπειρία έχετε, εσείς προσωπικά, από χώρες του εξωτερικού;
Εξαιτίας της επαγγελματικής μου δραστηριότητας, έχω προσωπική αντίληψη της ζωής και της οργάνωσης κρατών, στα οποία έχω εργαστεί ως αγιογράφος ή τα οποία έχω επισκεφθεί κατ’ επανάληψη, είτε ως προορισμούς διακοπών είτε ως χώρες μόνιμης διαμονής προσφιλών μου προσώπων. Έτσι έχω διαμείνει μακρά ή σύντομα χρονικά διαστήματα τόσο σε χώρες της Ε.Ε. όσο και χώρες εκτός Ευρώπης ή ανένταχτες, που αργότερα προσχώρησαν σε αυτήν (Αυστρία, Γερμανία, Γεωργία, Χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο –ως μέλος τότε της Ένωσης– Ιταλία, Βέλγιο, Ρωσία, Καναδά, Η.Π.Α κ. ά).
Επίσης, ως πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Ρεθύμνου στο μακρινό παρελθόν, εκτός της εμπειρίας μου από την επίσκεψή μου στο Ευρωκοινοβούλιο, ήμουν ενήμερος σχετικά με τους στόχους ίδρυσης, τους θεσμούς και την οργάνωση της Ε.Ε και μάλιστα από ευρωβουλευτές, όπως ο Γεώργιος Σαριδάκης.
ΕΡ: Αν εκλεγείτε, έχετε κάποιες προτεραιότητες για το τι θα κάνετε στο Ευρωκοινοβούλιο;
Κατ’ αρχήν έχω υποχρέωση να υπερασπιστώ την ιδεολογική τοποθέτηση των ψηφοφόρων που θα με τιμήσουν με την ψήφο τους, σχετικά με τα ελληνορθόδοξα ιδανικά, που αποτελούν αναφαίρετο δικαίωμα καθενός που τα ασπάζεται, αφού διανύουμε μια περίοδο δικαιωματισμού και ως εκ τούτου κανείς δεν πρέπει να είναι μονόπλευρος.
Εκτός αυτής της βασικής αρχής, θα μεταφέρω και θα προασπίσω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα ζητήματα της περιφέρειάς μου, τα οποία βιώνω ως πολίτης, αλλά και κάθε άλλης ελληνικής περιφέρειας στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού έργου της ΝΙΚΗΣ.
