Άγιοι εξωγήινοι + στενές επαφές

(8 Νοεμβρίου: η γιορτή των αγγέλων)

o-nekros

Το ερώτημα αν υπάρχουν ή όχι εξωγήινα νοήμονα όντα (ερώτημα που έχει πάρει διαστάσεις αγωνίας, για να μην πω θρησκείας, στη διψασμένη για το Θεό αλλά αποπροσανατολισμένη εποχή μας!) είναι ξεκάθαρα απαντημένο στη χριστιανική παράδοση από την αρχή: φυσικά και υπάρχουν πολλοί κατοικημένοι κόσμοι στο σύμπαν (ίσως και να πρόκειται για άλλα -παράλληλα- σύμπαντα), με νοήμονες κατοίκους, που βρίσκονται σε συνεχή επαφή με τη Γη και πάρα πολλές επαφές τους έχουν καταγραφεί στα κείμενα της Βίβλου και στις βιογραφίες των αγίων της Ορθοδοξίας.

Τα όντα αυτά είναι αθάνατα, υλικά+πνευματικά όπως εμείς, ζουν υπό φυσικούς νόμους άγνωστους σε μας (πάντως έχουν τέτοιους νόμους), ταξιδεύουν στο σύμπαν χωρίς τη βοήθεια τεχνολογίας, και έχουν σαφείς θρησκευτικές πεποιθήσεις, που μάλιστα ταυτίζονται με τη γνώση του Θεού, όπως καταγράφεται στη διδασκαλία των αγίων.

Εμείς οι άνθρωποι τα όντα αυτά τα ονομάζουμε "αγγέλους" (=αγγελιαφόρους).

Βέβαια, οι σύγχρονοι επιστήμονες αναζητούν εξωγήινους στους πλανήτες του παρόντος σύμπαντος (ουσιαστικά, κατ' εικόνα της γήινης ζωής) και αδιαφορούν για τις μαρτυρίες της δικής μας παράδοσης για τους αγγέλους, τις οποίες θεωρούν οπωσδήποτε μυθικές, γιατί "ένας επιστήμονας δε γίνεται να πιστεύει σε αγγέλους"!... Και όσοι (κυρίως σε δρόμους παράλληλους με την επιστήμη ή σε ψευδο-επιστήμες) συνδέουν τις αγγελοφάνειες με την ιδέα για εξωγήινη ζωή, πάλι κάνουν το λάθος να απορρίψουν την ορθόδοξη διδασκαλία περί αγγέλων και να πιστέψουν και διδάξουν ότι πρόκειται για εξωγήινους με τη "συμβατική" έννοια, που μεταμφιέστηκαν σε αγγελικά όντα ή τους πέρασαν για τέτοια οι αγράμματοι και δεισιδαίμονες άνθρωποι.

Κι όμως οι άγγελοι είναι εξωγήινοι, όχι γήινοι, και οι "στενές επαφές" τους με τους ανθρώπους είναι μαρτυρημένες από την αρχαιότητα. Και είναι άγιοι, πιστοί στον Τριαδικό Θεό, τον Οποίο βλέπουν, και απολαμβάνουν αιώνια να Τον υμνούν, δηλαδή να τραγουδούν γι' Αυτόν, όπως φαίνεται στο όραμα του προφήτη Ησαΐα, κεφ. 6, που είδε τα Σεραφείμ με έξι φτερά να πετούν γύρω από το φωτεινό θρόνο του Θεού και να ψάλλουν τον ύμνο "Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ [=των δυνάμεων], πλήρης πάσα η γη της δόξης αυτού" [=όλη η γη είναι γεμάτη από το φως Του]. (Τον ύμνο αυτό τον ψάλλουμε κάθε φορά στη λειτουργία).

Η ουράνια λειτουργία, εικόνα του μεγάλου αγιογράφου του 16ου αι. Μιχαήλ Δαμασκηνού (από εδώ). Παρά το σφάλμα της απεικόνισης του Θεού Πατέρα με τη μορφή Γέροντα (κλικ εδώ), πρόκειται για μια μεγαλειώδη απεικόνιση του ουράνιου κόσμου με γερές βάσεις και στην ορθόδοξη παράδοση και στην Αγία Γραφή.

Η διδασκαλία της αρχαίας και της ορθόδοξης Εκκλησίας για τους αγγέλους, τον κόσμο τους και το έργο τους παρουσιάζεται συνοπτικά εδώ.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ

Αν κάνει κάποιος μια βόλα στο Ίντερνετ θα δει πλήθος ιστότοπων, που ανακατεύουν αναφορές σε αγγέλους με νεοεποχίτικες δεισιδαιμονίες, που έχουν γίνει μόδα πλέον στην πατρίδα μας και γενικότερα στο δυτικό κόσμο. Άλλοι "επικοινωνούν" με τους αγγέλους, άλλοι "θεραπεύουν" ή διαλογίζονται με βάση  "επαφές" με αγγέλους, άλλοι παραθέτουν ολόκληρους καταλόγους με "ονόματα αγγέλων" ή άλλες "πληροφορίες" για τη ζωή τους, τη φύση τους κ.τ.λ.

Όλες αυτές οι καταχωρίσεις δεν είναι μόνο φανταστικές, αλλά πρέπει να θεωρηθούν και επικίνδυνες. Οι άγιοι δάσκαλοι της Ορθοδοξίας έχουν δει, γνωρίσει και διδάξει συγκεκριμένα πράγματα για τους αγγέλους, που έχουν στόχο τη σωτηρία του ανθρώπου, δηλαδή την ένωσή του με τον Τριαδικό Θεό εν Χριστώ. Οι ποικίλες "πληροφορίες" δεν έχουν ρίζες πουθενά, αλλά υποτίθεται ότι μεταφέρουν μια "άλλη σοφία", εναλλακτική, "άγνωστη" στους ορθοδόξους, με δυο λόγια ειδωλολατρική.

Στο όλο μπέρδεμα πρέπει να προσθέσουμε και την αμερικάνικη νεο-μυθολογία, που παρουσιάζεται σε σειρές και ταινίες φαντασίας, με αγγέλους που κυκλοφορούν στη γη και κάνουν διάφορους ηρωισμούς ή με δήθεν έκπτωτους αγγέλους ή αγγέλους που ερωτεύονται κοπέλες και γίνονται άνθρωποι και λοιπά που δε στέκουν με τίποτα.

Φυσικά είναι δικαίωμα του καθενός να το ψάξει, και πολλοί γοητεύονται να ασχολούνται με παρόμοια θέματα (όπως να ασχολούνται με μύθους για νεράιδες και ξωτικά - που συχνά παρουσιάζονται όχι σαν μύθοι, αλλά σαν υπαρκτά όντα), απλώς ας γνωρίζει ο καθένας ότι χρειάζεται ΠΡΟΣΟΧΗ, γιατί ξέρουμε ότι πολλές φορές αυτό που φαίνεται σαν άγγελος δεν είναι καθόλου άγγελος...

Εμείς έχουμε συγκεκριμένες διδασκαλίες για τους αγγέλους και ένα και μόνο τρόπο να επικοινωνούμε με αυτούς: την προσευχή.

Στην Εκκλησία υπάρχουν γιορτές προς τιμήν των αγγέλων και σ' αυτές ψάλλονται πανέμορφα μελοποιημένα ποιήματα της βυζαντινής εποχής, που ονομάζονται "κανόνες". Επίσης υπάρχει ένας ειδικός "κανόνας" ("παρακλητικός κανόνας") , ένα ποίημα που είναι μια προσευχή του ανθρώπου προς το φύλακα άγγελό του, για να διαβάζεται ή να ψάλλεται από κάθε χριστιανό (υπάρχει στο βιβλίο "Θησαυρός αγίων", εκδόσεις Βασιλείου Ρηγόπουλου).

Μια τέτοια προσευχή προς το φύλακα άγγελο υπάρχει και στη βραδινή προσευχή (ακολουθία) που ονομάζεται "απόδειπνο" και λέει:

Άγιε Άγγελε, εσύ που είσαι προστάτης της αθλίας ψυχής μου και της ταλαίπωρης ζωής μου, μή με εγκαταλείψης τον αμαρτωλό, μήτε να απομακρυνθής από μένα εξ αιτίας της χαυνότητός μου. Μή επιτρέψης στον πονηρό δαίμονα να κυριαρχήσει επάνω μου κατατυραννώντας αυτό το θνητό μου σώμα. Κράτησε το ταλαίπωρο και παράλυτο χέρι μου και οδήγησέ με στην οδό της σωτηρίας. Ναι, άγιε Άγγελε του Θεού, εσύ που είσαι φύλακας και σκεπαστής της αθλίας ψυχής μου και του αθλίου σώματός μου, συγχώρησέ με για όλα εκείνα με τα οποία σε ελύπησα όλες τις ημέρες της ζωής μου, και για όσα αμάρτησα την σημερινή ημέρα. Σκέπασέ με και τούτη τη νύκτα και διαφύλαξέ με από κάθε επήρεια του αντιπάλου διαβόλου, για να μή παροργίσω τον Θεό με κάποιο αμάρτημα. Και συνάμα πρέσβευε για χάρι μου προς τον Κύριο, να με στερεώση στον θείο φόβο (=σεβασμό) και να με κάνη δούλο άξιο της αγαθότητός του. Αμήν.

Το αρχαίο κείμενο της παραπάνω προσευχής είναι:

Άγιε Άγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μή εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού διά την ακρασίαν μου. Μή δώης χώραν τω πονηρώ δαιμόνι κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος. Κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, Άγιε Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τα ημέρας της ζωής μου, και εί τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν. Σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μή εν τινι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν. Και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον, του επιστηρίξαι με εν τω φόβω Αυτού, και άξιον αναδείξαι με δούλον της Αυτού αγαθότητος. Αμήν.

Άρθρο για το φύλακα άγγελο δες εδώ (απ' όπου και η παραπάνω μετάφραση).

Posts για εμφανίσεις και θαύματα αγγέλων μπορείς να βρεις πολλά σε ορθόδοξα blogs, π.χ. εδώ.

Ας έχουμε υπόψιν ότι τους αγγέλους δεν τους λατρεύουμε, γιατί είναι δημιουργήματα του Θεού, αλλά δεν είναι θεοί. Τους τιμάμε, τους αγαπάμε, προσκυνάμε τιμητικά τις εικόνες τους, αλλά δεν τους λατρεύουμε, όπως δε λατρεύουμε την Παναγία, τους αγίους, το σταυρό, τα άγια λείψανα κ.τ.λ. Μόνο το Θεό λατρεύουμε, δηλαδή τον Τριαδικό Θεό διά του Χριστού. Οι άγγελοι δεν έχουν "θεϊκή φύση", αλλά κτιστή φύση (δημιούργημα του Θεού), που αγιάζεται με το Φως του Θεού, όπως και ο άνθρωπος.

ΣΚΟΤΕΙΝΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ

Σ' αυτό το post αναφέρονται μερικές περιπτώσεις αγγέλων που δεν ήταν άγγελοι. Η πιο συγκλονιστική, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτή:

Ένας νεαρός Ρουμάνος διάκονος, που ήρθε να μονάσει στο Άγιο Όρος το 19^ο αιώνα, εξομολογούνταν στο μεγάλο όσιο Αγιορείτη γέροντα Σάββα τον Πνευματικό (1821-1908). Κάποια μέρα του λέει: «Γέροντα, σε παρακαλώ, αύριο μνημόνευσε στη λειτουργία τη μητέρα μου, που κοιμήθηκε και της κάνουν τα τριήμερα».

Ο γέροντας θορυβήθηκε από αυτή την ξαφνική πληροφορία και τον ρώτησε πώς έμαθε τόσο σύντομα ότι η μητέρα του είχε κοιμηθεί στη Ρουμανία (σημειωτέον ότι δεν υπήρχαν τηλέφωνα).

«Μου το είπε ο φύλακας άγγελός μου» είπε ντροπαλά ο διάκονος. Ο γέροντας ξαφνιάστηκε. «Βλέπεις το φύλακα άγγελό σου;» ρώτησε. Ο διάκονος το παραδέχτηκε. «Πόσο καιρό;» «Κάπου δύο χρόνια. Μου παρουσιάστηκε και με συντροφεύει στην προσευχή. Λέμε μαζί τους Χαιρετισμούς, κάνουμε μετάνοιες και ανοίγουμε πνευματικές συζητήσεις». «Και γιατί, παιδί μου, τόσο καιρό, δε μου ανέφερες τίποτε;». «Μου είπε ο άγγελός μου ότι… δεν είναι απαραίτητο».

Ο γέροντας επέστησε την προσοχή στο νεαρό μαθητή του ότι ένα τέτοιο όραμα δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο πνευματικά και τον κάλεσε να υποβάλει τον επισκέπτη του σε δοκιμασία. Να του ζητήσει να πει το «Θεοτόκε Παρθένε» και να κάνει το σημείο του σταυρού. Ο νεαρός δέχτηκε. Η δοκιμασία έγινε με επιτυχία –ο επισκέπτης έκανε ό,τι του ζητήθηκε– αλλά ο γέροντας δεν πείστηκε. Μετά από δύο χρόνια επιρροή, ένας αρχάριος είναι εύκολο να υποβληθεί στην απατηλή ιδέα ότι ακούει ένα τροπάριο ή ότι βλέπει το σημείο του σταυρού. Και ζήτησε μια τελευταία δοκιμασία:

«Ο διάβολος δε μπορεί να διαβάσει μια σκέψη, αν μείνει μέσα σου κρυπτή και αψηλάφητη. Θα κάνω λοιπόν τώρα μια τέτοια σκέψη κι εσύ θα ζητήσεις από τον άγγελό σου να σου αποκαλύψει τι σκέφτηκα».

Η δοκιμασία αυτή αποκάλυψε το αληθινό πρόσωπο του «αγγέλου»: στην αρχή αρνήθηκε, κατόπιν απείλησε το θύμα του ότι με την ασέβειά του θα χάσει τη θεϊκή εύνοια και τέλος εμφανίστηκε με σκοτεινή και τρομερή μορφή και τον διαβεβαίωσε ότι «αύριο τέτοια ώρα», ενισχυμένος από μια ομάδα δαιμόνων, θα τον πάρει στην κόλαση.

Ο διάκονος έμεινε μόνος, σωστό ερείπιο. Τράπηκε σε φυγή και έτρεξε στο καλύβι του πνευματικού του. Άρπαξε το ράσο του και δεν το άφηνε, τρέμοντας όλο και περισσότερο καθώς πλησίασε η ώρα να πραγματοποιηθεί η δαιμονική απειλή. Ο γέροντας Σάββας γονάτισε και προσευχήθηκε έντονα, καλώντας τη βοήθεια του Θεού, και με τη δύναμη της προσευχής του, η επόμενη νύχτα πέρασε χωρίς συνέπειες.

Ο νεαρός Ρουμάνος παρέμεινε στον Άθωνα και σιγά σιγά ωρίμασε πνευματικά και χειροτονήθηκε και ιερέας. Όμως σε όλη του τη ζωή ενοχλούνταν από πειρασμούς, καθώς έμειναν στην ψυχή του αμυχές από τα τραύματα εκείνης της νύχτας και την επήρεια της διετούς σχέσης με τον άγγελο, που δεν ήταν άγγελος.

Κατά παράδοξο τρόπο, με εμφανίσεις σκοτεινών πνευμάτων συνδέεται το φαινόμενο UFO, που έχει πάρει διαστάσεις θρησκείας στο σύγχρονο (δυτικό, πρώην χριστιανικό) κόσμο, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ.

Τα "εξωγήινα όντα" κατά κανόνα:

α) είναι κακά, πονηρά και επικίνδυνα για τους ανθρώπους,

β) εμφανίζονται ως "καλά", αλλά δίνουν διάφορες δήθεν "αποκαλύψεις" θρησκευτικού χαρακτήρα σε ανθρώπους, που αισθάνονται σοφοί και έρχονται να μεταδώσουν αυτή την "ουράνια σοφία" (που όμως δεν προέρχεται από το Θεό) στους κατοίκους του πλανήτη Γη.

Πέφτουν θύματα απάτης, με δυο λόγια, οι άνθρωποι αυτοι (φαινόμενο Channeling), όταν φυσικά δεν είναι απατεώνες οι ίδιοι...

Αναλυτικές αναφορές στη συσχέτιση του φαινομένου UFO με μεταφυσικές καταστάσεις, και όχι με εξωγήινους κατά την κοινή έννοια, δες εδώ και εδώ.

Άγγελοι, και ο Χριστός αναπαυόμενος επί των αγγέλων και περιβαλλόμενος από τη "θεία δόξα" (=θεϊκό Φως). Εικόνα της μοναχής Ολυμπιάδας, από εδώ.

 Στην εποχή μας (αλλά μάλλον σε όλες τις εποχές) υπάρχει η τάση να ασχολείται ο άνθρωπος περισσότερο με το σκοτάδι παρά με το Φως, αδιαφορώντας για τους κινδύνους, που ξεφεύγουν κατά πολύ ό,τι μπορεί να φανταστεί. Ξεχνά φυσικά ότι το Φως είναι πολύ πιο συναρπαστικό και ενδιαφέρον από το σκοτάδι.

Δυστυχώς, πολλοί μιλάνε για Φως, χωρίς να ξέρουν ίσως ούτε οι ίδιοι πού ακριβώς είναι το Φως. Εμείς δεν μιλάμε από τον εαυτό μας, ούτε γιατί ξέρουμε κάτι οι ίδιοι, αλλά από τους αγίους διδασκάλους μας, που έχουν δει με τα μάτια τους και το σκοτάδι και το φως.

ΦΩΤΟ ΑΓΓΕΛΩΝ;

Θα κλείσω με την παρακάτω φωτο, που έχει ανεβεί σε αρκετά blogs, αλλά τη θεωρώ πολύ κραυγαλέα για να 'ναι αληθινή. Παρόλα αυτά τη δημοσιεύω, όχι γιατί την πιστεύω (ούτε και την απορρίπτω 100%), αλλά γιατί μου αρέσει. Ας τη δεχτεί ο καθένας όπως νομίζει, αφού η πίστη μας στους αγγέλους δεν κρίνεται από τέτοια "τεκμήρια", είτε αυθεντικά είναι είτε όχι.

Η ιστορία της δημοσιεύεται εδώ: 

Ενας καλός αδελφός μας απέστειλε μια διήγηση, η οποία κάνει το γύρο του κόσμου μέσω του διαδικτύου. Είναι πολύ συγκινητική καί συνάμα πολύ διδακτική ["Νεκρός", την παραλείπω, αλλά όποιος θέλεις ας μπει να τη διαβάσει]. Την παρουσιάζω πιο κάτω με την ευχή, να μιλήσει δι αυτής ο Θεός στις καρδιές όσων την αναγνώσουν. Πιστεύω απόλυτα το περιεχόμενό της. Μου θυμίζει μια παρόμοια διήγηση, που αναφέρεται σε προσκυνητές του Αγίου ‘Ορους. Είχαν αναχωρήσει από ένα Μοναστήρι και επορεύοντο σε κάποιο άλλο με τα πόδια βέβαια. Στο δρόμο όμως τους βρήκε χιονοθύελλα. Κινδύνευαν. Προσευχήθηκαν όμως και ο Κύριος ήκουσε των προσευχών τους. Έστειλε αγγέλους, οι οποίοι αοράτως τους συνώδευσαν και τους προστάτευαν. Όταν συνειδητοποίησαν, ότι είχαν ξεπεράσει ένα μεγάλο κίνδυνο, γεμάτοι από χαρά στάθηκαν για να βγάλουν μια αναμνηστική φωτογραφία. Και, ώ του θαύματος, όταν εμφάνισαν το φίλμ, είδαν με έκπληξη να είναι ανάμεσά τους αποτυπωμένες και οι σκιές αγίων Αγγέλων!!!!! Όσοι καλόπιστοι, ας αρκεσθούν στην μαρτυρία μου. + Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Στο παραπάνω post έχει ανεβάσει ένα σχόλιο ο καθηγητής Μόσχος Λαγκουβάρδος, όπου γράφει ότι η παροιμιώδης φράση "ο Θεός δίνει δύναμη" ως δύναμη υπονοεί το φύλακα άγγελο.

Να πω, ως ΥΓ, ότι ο φύλακας άγγελος δεν επεμβαίνει στη ζωή μας με φανερό τρόπο, γιατί τότε θα καταργούσε την ελευθερία που έχουμε να διαλέξουμε την καταστροφή μας. Ας έχουμε τις ευχές των αγίων αγγέλων και την προστασία τους στη ζωή μας, κι ας μη στενοχωρούμε το φύλακα άγγελό μας, για να μη διώχνουμε την προστασία του.

Δε χρειάζεται "να τον δούμε". Αρκεί να δούμε το πρόσωπο του Χριστού ως Φως όταν βρεθούμε κοντά Του, μετά θάνατον. Αμήν.