π. Σπυρίδων Σκουτής / Ευχή
Το Ιερό Μυστήριο του Γάμου στην Εκκλησία, στην ουσία είναι βάπτισμα.
Βαπτίζεται η σχέση και μπολιάζεται με τον Χριστό. Δυστυχώς τα νέα παιδιά και με το δίκιο τους δεν το καταλαβαίνουν αυτό διότι πολλές φορές έχουν άσχημα παραδείγματα από τους γονείς τους. Νομίζουμε ότι απλά θα πάμε σε έναν Ναό και ο παπάς θα ψελλίσει κάποια μυθικά λόγια. Δεν ενώνουμε απλά τις ζωές μας στον γάμο, αλλά πορευόμαστε σε μία όντως ζωή που είναι ο Χριστός.
Τα στέφανα δεν είναι μόνο σύμβολο χαράς αλλά και σταυρώσεως όπως το αγκάθινο στεφάνι του Κυρίου. Σαν να λέει ο γαμπρός «Θα είμαι Βασιλιάς για σένα και θα υπομένω τα πάντα ένεκεν της αγάπης μας που είναι το Πρόσωπο του Κυρίου» και απαντά η νύφη «Θα έχω σαν πρότυπο γυναίκας και μητέρας την Πλατυτέρα, τη Βασίλισσα των Ουρανών. Θα φοβάμαι μόνο μην πληγωθεί η αγάπη μας που είναι το πρόσωπο του Κυρίου και δεν φανώ αντάξια αυτής της πορείας μας που έχει προορισμό τον ουρανό».
Στη συνέχεια απαντούν και οι δύο στον Χριστό: «Είμαστε αδύναμοι Κύριε, θέλουμε τη δική σου βοήθεια που μόνο γονατιστοί θα Σου τη ζητάμε. Η αγάπη που έχουμε μεταξύ μας να γίνει η θεραπεία μας με τη δική Σου βοήθεια. Να γίνει ο γάμος μας ένα αστέρι αγιότητος στο ουράνιο στερέωμα της Βασιλείας Σου. Κύριε, όλη μας η ζωή θα είναι υπόκλιση υπακοής στα δικά σου προστάγματα: Ιδού οι δούλοι Κυρίου· γένοιτό ημιν κατά το ρήμα Σου! Αυτή θα είναι η κραυγή της επιθυμίας μας κάθε λεπτό της ζωής μας.
Το "σάρκα μία" θα είναι μια νέα γέννηση, μία νέα θεραπευμένη αγαπητική ενότητα που μόνο εσύ θα την ορίζεις. Θα προσπαθήσουμε ο γάμος μας Κύριε να γίνει μια φάτνη ώστε να γεννιέσαι κάθε ώρα και κάθε λεπτό φωτίζοντας τον δρόμο της σωτηρίας μας. Ο έρωτας μας θα μεταμορφωθεί σε αγάπη μέσα από την πύρωση του Θείου Έρωτος »
Για να παντρευτώ στην Εκκλησία οφείλω να απαντήσω σε ένα ερώτημα. «Τι είναι ο άλλος για μένα;». Είναι αντικείμενο χρήσης και εκπλήρωσης κάποιων μάταιων επιθυμιών του κόσμου τούτου ή είναι ο συνοδοιπόρος μου μέσα από την ασκητική της αγάπης με απώτερο σκοπό τη σωτηρία και τη Βασιλεία των Ουρανών;
Στην πρώτη περίπτωση δεν χρειάζεται να πάμε στην Εκκλησία, στη δεύτερη όμως μόνο από την πύλη της Εκκλησίας θα περπατήσουμε τον δρόμο για τον Ουρανό.
Τελικά δεν φοβόμαστε τον γάμο, αλλά τον εαυτό μας μέσα σε αυτόν και την ανασφαλή αγάπη μας.
Να κάνουμε πρόταση γάμου με ουράνια λόγια: «Θέλω να ζήσουμε μαζί εν Χριστώ και να πάμε τον γάμο μας στη Βασιλεία των Ουρανών, δέχεσαι;». Μετά το “ΝΑΙ” , ο πνευματικός μας είναι ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο πηγαίνουμε τον σύντροφό μας και μετά στους γονείς μας...
Γάμος… Μια ένωση προσώπων που βαπτίζεται εν Χριστώ και δεν γνωρίζει θάνατο αλλά μόνο την αγκαλιά του Κυρίου μας. Ένας ακόμη δρόμος αγιότητας...
